deel 2 Tasmanie

Dan nu het vervolg van Tasmanie!

De eerste weken vh vaste land zal ik nog even besparen. Leeswerk genoeg. Maar we hebben zon gehad en veel regen. Kleine lek in tent, die we waterdicht hebben gemaakt denken we. Test volgt nog.
Nu Canberra gezien in een dag of drie en straks gaan we via de kust in een paar dagen naar Sydney.

Vanuit Coles Bay zijn we naar St Helens gegaan. van daaruit kun je naar de Bay of Fires, was weer mooi. Over strand gelopen, mooi zand en blauwe zee... Niet echt zonnig, maar wel warm, dus dat was prima. Rotsen met rode strepen erover voor t kleureffect. Regelt de natuur toch goed.
Volgende dag zijn we naar Launceston gereden, het was de zaterdag van een lang weekend, maar wij dachten iedereen komt naar de kust, dus er is vast wel een plekkie voor ons in een grote stad. Dat plekkie was er, maar kostte moeite om te vinden. Er bleek een muziekfestival te zijn in de grote stad. Dat was uitverkocht, dus wij konden er niet heen.
We zijn wel naar de Boag's brouwerij geweest en hebben de tour gedaan. Wij blijven toch fan van Boag's, ook al is Cascade niet slecht. Na de tour gingen we nog een rondje proeven en ook al had ik niet alles een groot glas, had toch enige tijd nodig om nuchter te worden voor we weer verder konden...
En we zijn naar de Wetlands gegaan, kon je een wandeling over een boardwalk maken door een natuurgebied met veel water. En de daarbij behorende watervogels en slangen! Er lagen twee copperheads in t zonnetje. Al had er een wel honger, hij zat te loeren naar een hagedisje, maar helaas voor de slang was t beestje snel weg bij de eerste beweging! En wij konden t van een gepaste afstand bekijken door de boardwalk, dus dat was prima! En een stukje verderop lag de tweede. Die lag lekker opgerold in t zonnetje.
We hebben de stad weer bezocht, maar was zaterdagmiddag, dus veel was dicht. Gelukkig was er free wifi bij gloria jean's. Lekkere ijsthee en we konden los.
Vanuit Launceston zijn we naar Stanley gereden, hadden behoefte aan een echt bed, dus twee nachtjes lekker in een hotel! Hadden uitzicht op The Nut, weer was aardig. Gratis wifi, hoera, weer los! The Nut is een grote hoge berg boven t dorpje, het dorpje zelf is een leuk oud dorpje.
's avonds naar t strand gegaan om de blue pinguins te zien, maar die waren er niet, dus weer retour naar de warmte.
Volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen tot 9.30! Dat was fijn en lang geleden. Helaas een stroomstoring waardoor er geen elektriek was en water en wifi... Vrij snel was er weer warm water, koffie gemaakt met ons gasbrandertje en toen op stap.
Eerst zijn we the Nut opgegaan, t is een steile, pittige klim, gelukkig niet te lang. Boven kun je een rondje lopen om 360 graden het uitzicht te bekijken en t is mooi! Vandaag was er onweer in de verte, dus flitsen kijken. Bovenop waren pademelons aan t rondsnuffelen,zijn kleine kangaroo's en er liep een echidna rond die zich goed liet bekijken. blijft een leuk soort egel.
Gelunched in t dorp en teruggewandeld naar hotel, was weer elektriek dus douchen en wifi!
Op pad geweest voor een pizza, de tent zat vol, dus afhaal dan maar. Net zo lekker en deze kiddies vonden dat prima! Toch fijn om op bijna 39 nog voor kiddies aangezien te worden...

De pinguins hebbe we maar gelaten voor wat ze waren.

De volgende dag zijn we in Wynham onze boodschappen voor aantal dagen gaan doen en daarna op naar Cradle Mountain! t Was niet echt heel droog, maar gelukkig in buien, wel koud, graad of 8-10... Korte broek op de camping snel omgeruild voor een lange broek en lekker warme bergschoenen aangedaan! In de campkitchen waren twee open haarden die aan waren! Heerlijk!
We kregen bij visitor information centre de tip om naar een bepaald punt te gaan, daar zouden womnats zijn... Dus wij er heen gereden en ze waren er!! En dat om 4 uur 's middags, t is toch een nachtdier schijnbaar. Uiteindelijk hebben we in drie dagen 9 of 11 gezien overdag en begin vd avond. Die is binnen.
Daarna zijn we naar een tasmanian devil opvangcentrum gegaan, kregen uitleg en konden zien hoe ze gevoerd werden. Mochten een relatief tamme aaien, de jongere werden gevoerd, deden dat vrij tam. Weinig geluid. Daarna kregen de quolls eten, zijn een soort grote ratten, bruin of zwart met witte stippen. Zijn familie van de devils. Daarna waren we verkleumd en erg blij met een open haard vuurtje en warm eten...
Nachten waren koel maar lang leve onze warme slaapzakken en de liner, de long john ging aan voor t lekkere en als ik 's nachts moest plassen, maar kou hebben we niet geleden!
Volgende ochtend deed de wekker t niet, dus uitgeslapen tot uur of negen. Ontbijt bij de open haard! Toen naar startpunt voor wandeling met de shuttlebus, zijn over de boardwalk de hele lengte vh park doorgegaan! Was af en toe wat regen onderweg, maar werd steeds blauwer. Wildife viel tegen, op wat hagedisjes na niks gezien tot we weer op hetzelfde punt waren als de dag ervoor en daar waren wombats en een kangaroe. Weer stukje verder was er opeens een white lip snake op ons pad, deze zat op een hagedisje te azen en kreeg het ook..Alleen David Attenborough ontbrak nog op de achtergrond voor t commentaar!
De slang bleek zich niet vaak te laten zien, dus weer een vinkje erbij! Was maar een kleintje 30-40 cm.
Bij Dove Lake scheen de zon, zoals t hoort en waren wij aan t einde van onze wandeling. Konden weer terug met t busje naar VI Centre. Daar koffie met een muffin om de goede afloop te vieren. Hele avond in shelter bij vuur gezeten, hebben er goed voor gezorgd om t aan te houden. Zat een heel kleine pademelon met zijn moeder op de camping, iedereen kwam te voorschijn om een foto te maken. Was net uit de buidel volgens de kenners, maar was wel erg schattig.
De volgende ochtend werden we wakker in de herfst! Mistig, dauw aan de spinnenwebben , rook ook al echt naar herfst, knisperde in de lucht, was heerlijk wakker worden.
Ontbijt bij open haard maar weer, wasje gedaan, langzaam trok mist op. Om 12.00u op pad, eerst rondje meer en daarna nog wat kleine wandelingen. Was nog mooi zonnig geworden, lekker met vriend Boag's in de zon gezeten. Niks mis mee en het blijft een heerlijk park om naar terug te komen!
Volgende dag weer verder, naar Srahan, het weer beloofd pisweer te worden dus we gaan op zoek naar een camping met cabins. Hebben een goede gevonden en pisweer wordt t, gelukkig niet koud! Eind vd middag zijn we naar t dorp gegaan,was wat droger en we gingen op de culturele tour. Naar een toneelstuk "the ship that was". Een aanrader.
T was leuk, publiek werd er bij betrokken en er was een verhaal. Mocht je in de buurt zijn, zeker gaan zien.
Daarna zijn we uit eten gegaan om de avond goed af te sluiten en met onze plu weer terug gewandeld, want t was nog steeds pisweer.
Hadden ons de volgende ochtend weer verslapen, maar kondn voor 10 uur uitchecken, ontbijt onderweg gehaald en richting Lake St Clair. Daar waar we de vorige keer zoveel regen en kou hadden. Leek er niet op dat we nu een ander beeld zouden krijgen. Veel regen onderweg, raar weer, flinke buien en dan opeens weer zonnig en blauw. Maar niet bij Lake St Clair, we hebben er een rondje gewandeld, even gekeken of we er wilden blijven en antwoord was nee, niet weer hier in de regen. Doorgereden naar Taraleah, dorpje wat ooit bewoont was en druk door een waterkrachtcentrale en nu een groot vakantiedorp was geworden. We hebben geslapen in de oude school, maisonette en een grote gezamenlijke keuken. Was mooi. In avond leek t wat droger, dus rondje om t dorp, was ergens iets veranderd, dus half uur werd uurtje. Daarna de pub in voor een pint, vrienden maken met de barvrouw helpt, kregen een mooi petje van Guiness voor St Patricks day. Heerlijk warm en droog geslapen.
Volgende ochtend werd ik wakker met een dikke, stijve pijnlijke knie. Nondeju, gaat de leeftijd tellen? Wel lastig, kon de trap niet eens meer op, ja tree voor tree en dan slechte been eerst. Zo ook met schoenen aan, t is me gelukt en broek.. Fijn hoor lange benen.
Uiteindelijk maar bij een dokterspost langs gegaan in New Norfolk, vlakbij Hobart. Was een vriendelijke jonge dokter, kwam bekwaam over, dat hielp. Kan zo bij ons op de afdeling aan de slag! Hij heeft mijn knie eens bekeken, was niet echt oner de indruk van mijn klotsknie, tot de goede er als vergelijk bij kwam. Hij heeft er wat ingepeurt en bewogen. Eind conclusie kan meniscus zijn kan iets anders zijn, dat kan alleen een MRI uitwijzen, kost me 250 dollar en dan, ga hier mijn meniscus niet laten repareren. Als dat t al is, dat vond hij zelf ook onzinnig, advies was een goede steunband om de knie, rustig aan doen en ook bij meniscus is dat na 4-6 weken wel weer minder. Ik had zelf aan 4-6 dagen gedacht maar goed nu 2 weken verder en is weer bijna de oude. Wel een keurige band om de knie bij langere wandelingen en heb nog geen hoge bergen beklommen. So far, so good. En Bart heeft goed voor me gezorgd en zich keurig geirriteerd als ik toch zelf een trapje op of af ging om wat uit de auto te halen of zo :-) Zuster zijn is zo makkelijk nog niet! We hebben een motel geboekt, moest rust houden en zag mezelf even niet een tent in- en uitkruipen... Bij de plaatselijke apotheek/drogist een echte knieband gehaald inplaats vd tubigripp die ik vd dokter had gekregen. En op naar een voorstadje van Hobart. Motel was prima, ruime kamer, bankje en een groot bed.
Volgende morgen naar een winery/museum gereden. Was dicht, dus morgen weer. Naar Hobart gegaan, op t pleintje achter Salamanca Market gezeten, wel zo leuk. Lekker in de zon, kopje koffie, mensen kijken. Vervelend zo'n zere knie ;-)
Door battery point gelopen, was aardig. Daarna naar ons eigen stadje gegaan, Bart naar de kapper geweest, kan hij weer met een knap kapsel naar t vaste land, wat gewinkeld. Knie deed t best aardig.
Woensdag naar museum MONA, staat voor museum of Old and New Art. Google maar, was de moeite waard, maar na ruim twee uur waren we er wel klaar mee. Bart vond t indrukwekkendste de opzet van maag tot ontlasting, met geur. Was iets te veel van t goede, op de afdeling ruikt t zelfs beter.
Daarna zijn we begonnen met inpakken, opruimen, weggooien. Voorbereidend werk is gedaan.
Volgende morgen zijn we naar Tasmanian Devil Park geweest, was wel weer leuk. Ook naar Tesselated Pavement geweest, natuurlijke stoep, aan zee. Leuk dagje uit.
Daarna naar Travellodge Hotel bij vliegveld gegaan, met een trolley de auto leeggehaald. En verder inpakken, weggooien en opruimen. Weegschaal v hotel geleend, gewicht was goed! Van de rugzakken, dus met een gerust hart kunnen we verder.
Volgende morgen moesten we vroeg weg, is dan fijn dat alles om de hoek is. Auto ingeleverd, inchecken, bagage was goed, iets te zwaar. Hadden een drie kwartier vertraging, maar de vlucht verliep goed en begin vd middag veilig geland in Melbourne!

Tot zover.

Veel liefs van ons