nieuw-zeeland

Halloooo!!

Dagje later is wat later geworden. De wifi verbinding is niet altijd even goed of duur of allebei. Dus dan duurt t effekes,maar begrijp dat er enkelen van jullie wat ongeduldig worden. Helaas, kan geen beterschap beloven, alleen maar met jullie hopen dat t in Australie beter is...

Goed ik was gebleven bij Tongariro, de crossing hebben we gelopen in de beloofde zeven uur, begin was mooi, maar bewolkt, toen brak er een zonnetje door en was opeens te zien waar we hadden gelopen en waar we heen gingen! Zag er prachtig uit! We liepen door een krater, met alle bergen om ons heen, en de berg die we moetsen gaan beklimmen was er ook opeens... Die was niet flauw en de wind daarboven op ook niet! Maar niet vd berg afgeblazen!
Laatste stuk was afdalen door een saaier stuk, toen we eenmaal alle vulkanen voorbij waren was het mooie ook vd wandeling af. Jammer, maar dat hoort erbij.
Volgende dag bijgekomen vd pijn in onze heupen en knieen, bovenbenen en kuiten gingen nog wel. Met de stoeltjeslift zijn we de Mt Ruapehu omhooggegaan. Ook een vulkaan, deze is nu in rust, voor zolang t duurt.
Bart iets verder dan ik, vondt t een enge lift, dus halverwege bij de overstap ben ik niet verder gegaan en is Bart alleen omhoog gegaan en heb ik keurig onderaan de lift op mijn echtgenoot gewacht. Goed verzorgd met iets te eten en te drinken. En de terugweg zijn we lopend naar beneden gegaan. Beetje beweging om de spieren en gewrichten soepel te houden!
vanuit Tongariro zijn we naar New Plymouth gegaan, aan de westkust. ligt nog een eenzame vulkaan. Die hebben we met een bezoekje vereerd. Vond ie gezellig en wij ook toen hij zijn koppie boven dewolken uitstak!

En daarna zijn we via de kustweg naar Martinborough gegaan.
Hier ligt de wijnregio net boven Wellington. De omgeving is relatief vlak.
Eerste avond zijn we in een plaatselijk barretje gaan wijnproeven, even weten wat de omgeving te bieden heeft! Volgende dag hebben we fietsen gehuurd en hebben we zo een rondje langs verschillende wijnhuizen gedaan! Proeven was meestal gratis of de bijdrage hoefde niet als je wat kocht. Was een leuke dag en enigszins teut weer onze tent ingerold! Laatste fles moet nog op voor we volgende week doorvliegen!
Was een gedateerd stukkie, fles is nu 4 dagen later op en smaakte nog steeds goed!!!

En toen door naar Wellington! Bart heeft eerst nog een lens verloren en zijn slippers gesloopt, maar met een reservelens ging t ook.
Waren er al vroeg, uurtje rijden, konden al onze motelkamer in, dus auto leeggehaald en de stad in. Was mooi weer, dus wat rondgestruind, ijsje gegeten en in t zonnetje gezeten. Op t terras aan de haven gezeten, heerlijk!
Volgende dag dag door t museum gelopen, gebruik gemaakt vd gratis wifi in de coffeecorner om wat te appen. Weer wijzer geworden vd geschiedenis van nul tot nu, was leuk en afwisselend museum, maar na een paar uur tijd voor de frisse buitenlucht! terras aan de haven, pilsje onder de parasol... heerljk!

En toen met t bootje over naar t zuidereiland! Auto ingeleverd, tassen ingecheckd, om negen uur vertrokken met de boot, niet zeeziek geweest. En 5 dolfijnen die voor de boot uitzwommen! Na een goede overtocht in de rij om onze nieuwe auto op te halen! Een Ford Falcon deze keer. Gaat lekker snel en door de V6 motor komt er een mooi geluid uit als t gaspedaal wordt ingetrapt!
Helaas weten de vrienden vd politie dit ook... Op een prachtig mooie weg, breed en recht, kampers ingehaald lekker doorcruisen en toen...rood en blauw zwaailicht voor onze neus en hierna 170,00 dollar armer en 35 punten rijker;-((
T is wat indrukwekkender als er opeens zwaailichten voor je aangaan en je aan de kant wordt gesommeerd, als een flits en de rekening thuis krijgen.
Hierna keurig door t land gesukkeld en al vele malen een surveillerende auto gepasseerd met de juiste snelheid, toch wel prettig.

Vanuit de haven in Picton een rondje door t dorp om de auto te testen en door naar Kaikoura. Het kale zwartgeblakerde stuk uit mijn geheugen was nog steeds kaal, niet meer zwart geblakerd, af en toe een koe of een schaap. Kustweg was mooi en gelukkig woonde de zeehonden er nog! tijdje staan kijken, veel jonkies, heel schattig allemaal. Geen walvissen vanaf de kant gezien, daarvoor moeten we met een bootje mee.

Volgende dag naar Nelson gereden, mooie camping, vlakbij t strand.
Bart heeft er dapper gezwommen,was wel erg koud. Gewassen, gewinkeld, lekker een relaxdag gehad. Klaar voor Golden Bay, waren om 10.00u al in Kaiteriteri, de place to be, maar om 10.00u al een half uur in de rij voor een kopje koffie... Veel tijd om verder te kijken waar je ook heen kan, dus door naar het noorden van Golden Bay. Camping aan t strand, bij laag water, bij hoog water, geen strand.
tent geparkeerd en door naar Pupu springs, waterbron met heel helder water en een oude waterkrachtcentrale.
's avonds gegeten waar ze ook Mac's bier verkopen, net zoals die aan de haven, raak je toch snel aan gewend. Voor de liefhebbers Monteith is ook goed. Verder bleek het een plaatselijke feestdag te zijn Nelsonday,nooit duidelijk gekregen wat t is.
Volgende dag richting Farewell Spit gegaan, zijn paar dagen voor wij overvoeren nog walvissen aangespoeld. Zijn naar Warariki Beach gelopen, was leuk, eerst door de groene heuvels met schapen en daarna een klein stukje bos en dan duinen! Mooi strand!
's avonds heel romantisch op t strand pizza gegeten, was koud door de wind dus weggedoken onder onze handdoeken om t nog een beetje warm te hebben! Overdag zon en warm.
We hadden de tip gekregen op de camping om naar Gentle Annie te gaan, mooi, veel baaitjes, mooie campings. Net iets ten noorden van Westport aan de westkust. Dus wij er heen en inderdaad bij aankomst camping zag er heel mooi uit! Tot je uitstapt en 10 minuten later bent aangevallen door zandvliegjes! Zo ben ik aan de topscore van 28 gekomen en Bart aan 17. Maar we hebben ons keurig ingesprayed en toen dat niet hielp heb ik een lange broek en een t-shirt met lange mouwen aangedaan! Ik was die klotevliegjes helemaal beu! Bart bleef er nog gemoedelijk onder, strand was veel drijfhout en andere zooi..
Wij zagen de romantiek niet zo. Bij de leuke baaitjes zag ik ons al in de tent liggen met een kont vol met zandvliegbeten...:-)
Volgende ochtend zijn we heel vroeg noordelijker gereden naar Kumara, van daaruit naar een National Park met allemaal bogen in t steen. Allemaal Rotsen uitgehold door rivieren. Ook twee grotten bekeken en een mirror lake. Daarna in t dorp zelf een pot of gold gekocht. 10 dollar voor een potje wat net zo groot als je in NL meekrijgt als proef. Is 6 euro... Maar zou geweldig helpen tegen zandvliegjes of de jeuk.
Voelen jullie onze wanhoop? verder is t geweldig voor alles! Waarschijnlijk refereert de pot of gold aan degene die t verkoopt, maar goed.
We zijn doorgereden naar Punakaiki, om 18.00u nog even naar de Pancake Rocks omdat t hoog water was. En de zon was er, dus dat leverde mooie plaatjes op!
Ook hier de beroemde zandvliegjes, deze keer was Bart ze beu, 's morgens stond hij opeens in lange broek en t shirt met lange mouwen boos te kijken! Duurt bij hem wat langer voor de rode buten komen, net zoals hij door een mug wat geprikt. Gelukkig was ik nu niet meer alleen in mijn irritatie:-))
Sterker nog, Bart wint in grote rode plekken en reactie op de prik ;-(
niet fijn...
Dus ons eerste doel n Greymouth was een pharmacy vinden met de echte oplossing tegen jeukbulten. En t is gelukt! We hebben een zalfje dat werkt! Als je wordt geprikt dan snel smeren en de schade blijft beperkt. Hoera!!
Met dit heugelijke nieuws hebben we bij de visitor Info een heli-hike geboekt op Franz Jozef Glacier voor de volgende dag, zou goed weer zijn.
Via Shantytown, een historisch goudmijnstadje, naar de camping bij Franz.
Hier is de tent gesneuveld, grote scheur aan de zijkant, wel net boven stuk tentdoek ipv gaas. Maar professioneel gerepareerd en we nemen m toch maar mee naar Australie. foto's volgen... Een oud-nederlander als buurman die nog eten overhad, scheelde winkelen en kon Bart tent repareren! 's avonds nog wat gebuurt met 4 nederlanders die op rondreis waren.
Volgende morgen werden we wakker in dichte mist! Ik kreeg toch wel wat deja-vu van de vorige ronde in NZ. Tent stuk en dagen wachten voor we de heli-hike konden doen...Maar viel mee, klaarde op rond 10.30 en om 12.00u gingen we naar boven! Zeemist weg. Voor ik t wist zat ik vooraan in een helikopter die omhoog ging! Vreselijk eng, maar prachtig! Bart vond de vlucht te kort, ik heb nog geprobeerd hem voorin te krijgen op de terugweg, maar er moesten lichte mensen voorin!!!;-)) Waar een dieet al niet goed voor is, Bart is nog altijd lichter. Maar helaas er was een kleiner menneke, die mocht voorin, hij mocht wel bij t raampje. Terugweg was minder eng, maar ik ben wel even klaar met de luchtactiviteiten.
Op t ijs was mooi, helaas hadden we een trage groep, dus niet zover gekomen in 2 uur. 's middags bijgekomen op de camping, Bart tent verder gerepareerd, pilsje gedronken met de achterburen
Volgende dag naar de billen van beide gletsjers (Franz Josef en Fox) gelopen, was een stuk verder dan 13 jaar geleden, dus flink doorlopen en een rondje om een mirror lake, hebben Mt Cook gezien, waaide een beetje, dus geen echte spiegel.Weer mooi weer nadat de zeemist was opgetrokken.
Na alles in Franz te hebben gezien zijn we naar Queenstown gereden, dagje doorrijden, mooie stopplek bij Lake Hawea. Hadden in een Lodge iets geboekt, was niet voor niets zo goedkoop. Matras was erg zacht en we hadden een douche en wc op de kamer, maar was weer blij dat ik wat in omvang was afgenomen. Daarbij was er ook een kamp voor kinderen ondergebracht, gaf wat extra lawaai en als zij sliepen dan begonnen de eerste nacht de backpackers...pfff
En dan t ontbijt, keuken was bevolkt door de kampgangers, kinderen van 2-12 of zo iets met ouders, veel herrie en gepraat, niet rustig wakker worden.
Ontbijt stelde niet veel voor :-((
Zoals Bart zegt als je ooit met GOGO tours/HUSK op wintersport bent geweest dan weet je hoe t is. Slechte locatie/jaren 70.
Snel weg naar Arrowtown, vlakbij Queenstown, was ook niet zo bijster bruisend als we dachten, doorheen gestruind en naar de Bungee-brug gereden. Wat waaghalzen bekeken, daarna door Queenstown gelopen, pilsje in cafe aan de haven. Maakte t weer goed.
Weer beloofde slecht te worden in Milford Sound, dus nog een cabin geboekt halverwege Queenstwen en Milford en weg uit deze tent!

En nu is t onze bedtijd geworden. Dus binnenkort weer verder! Bart heeft net een spinnetje gevangen wat over ons bed heen liep...
Raampje maar dichtgedaan, zijn nu dus in Hanmer Springs.
Maandag gaan we voor de hot pools, massage en een facial voor mij!! Heerlijk!Even op pimpen voor we naar Tassie gaan.

Veel leesplezier maar weer.

Veel liefs van ons!
XXX