revelstoke

Hallo allemaal,

We zijn weer op de bewoonde wereld en terug in de realiteit!
25 mei zijn we aan boord gegaan en 1 juni, Barts verjaardag, stonden we om 8.15 weer op de wal.
Het was een bijzondere ervaring, ik zal proberen om het kort te houden...

25 mei kwamen we rond 12.30 aan bij de boot. Onze bagage werd door de shuttlebus-chauffeur naar binnen gebracht dus wij konden de rij in voor de amerikaanse douane. We staan op de foto en er zijn 10 vingers geregisteerd. Hebben nog net niet onze pincode hoeven geven...Wordt nog wel gevonden.
Daarna door naar de volgende rij om in te checken voor de boot, eerst een gezondheidsbewijs invullen ivm NORO! Nee he en ik maar denken dat ik vrij ben. Je handen werden ook verplicht gedesinfecteerd en hoesten en niezen moet in je elleboog.
Voor de incheck moesten we weer op de foto, nu voor het cruisebestand en we mochten lachen.
Daarna waren we binnen! Stond de scheepsfotograaf klaar en weer drie foto's! Een goed uur en 5 foto's later konden we de boot op.
In een nisje zat een strijkkwartet ons welkom te spelen en werden keurig naar onze hut verwezen. Onze purser kwam zich voorstellen en vragen of alles goed was. We hadden een mooie hut, badkamer met bad en veel kastruimte! Groot bed en een bankje, tafeltje en een tv! Wij waren de wondere wereld van het cruisen betreden.
Met de kaart van de boot onder de arm zijn we een rondje boot gaan doen.
Wij zaten op dek 3, lower promenade dek. Daar kon je rondjes lopen en dat werd vanaf het begin druk gedaan!
Op dek 1 waren de slaapvertrekken van het personeel, dek 2 was eerste dek voor de touristen.
Op dek 4 & 5 waren de restaurants winkels en theater.
dek 6 het verandadek, had je je eigen balkon. dek 7 waren de rote dure suites en de brug. Dek 8 het zwembad en lidodek met restaurant. dek 9 het sportdek met kinderopvang en kraaiennest, een loungebar.
Via de boeg gingen we buitenom steeds hoger tot we op dek 8 kwamen en niet verder konden, moesten we via de sportruimte naar binnen, daar kwamen we niet voor. Op dek 6 konden we onder de brug alles bekijken. De boeg was afgesloten als we op zee waren.
Volgens de medewerkers was dit een "jonge" cruise, wat inhield dat er veel actieve 65-plussers waren en dan nog wat in een scootmobiel,rolstoel.
Er waren nog wat stellen van onze leeftijd, maar het gros was ouder.
Dan naar de lunch op het lidodek in buffetstyle. de eerste 48-uur werd alles ons aangegeven door mannen met handschoenen aan en als er daarna geen noro-uitbraak kwam dan mochten we het zelf doen. Er was keuze volop. Je kon het zo gek niet verzinnen of het was er.
Onze bestelde cola moesten we wel betalen, eerste droom in duigen dat de frisdrank inbegrepen zou zijn.
De safety bijeenkomst was ook nog een hele happening. Iedereen moest om 16.15 bij de juiste lifeboat staan. Stond op je bootpas. En we werden keurig in rijen opgesteld schouder aan schouder. Mochten onze life-jackets niet an tot Barts teleurstelling.
We hebben elke avond in de Rotterdam dining area gegeten. Onze tafel gedeeld met andere gasten wat over het algemeen leuk was, een keer twee dames waar amper een woord uit kwam. Waren zo klaar met eten.
Eerste avond was het gezelligste, nog een avond met drie hollanders die net aan boord waren gekomen in skagway.
Tijdens de gala-avonden kregen we een tafel voor twee, achter een schermpje, waren niet gala genoeg dachten we zo, terwijl Bart de tweede avond zelfs een das om had.

Elke avond na het eten was er een entertainment iets. Zang & dans, duurde een uurtje en was leuk. Daarna konden we nog winkelen, zonsondergang bekijken of ergens in een van de barretjes wat drinken. Laatste avond een sing a long met Glen the pianomen! Er werd uit volle borst meegezongen door de dames en heren, wij waren blij dat er teksten op tafel lagen, konden we ook nog wat meedoen, uiteindelijk leken alle liedjes wel op elkaar. En na een borrel zingen wij ook heel goed!

zondagavond hadden we een borrel met de kapitein, hij leek echt een beetje op captain Stubbing! Een nederlander die boerenkool engels sprak. Alle nederlanders en wat amerikanen mochten komen, handje schudden mocht niet ivm noro, wel een praatje. Waren 4 nederlanders in de bemanning. In de bediening etc werkten indonesiers en fillipijnen.
Zij hadden ook nog een avond een show in elkaar gezet voor ons. Was vooral erg leuk en ze hadden er plezier in!
Klok 's nachts een uur terug gegaan!
De vrijdag begon al vroeg, om 6 uur zouden we Tracy arm binnen varen. Een natuurgebied waar we onze hoop op walvissen etc hadden! Die waren er wel, maar niet heel veel.
Om 7 uur liepen we gewapend met fototoestel en verrekijker over het dek. Konden de boeg op maar was best koud, hadden zo handschoenen aan en muts op. Tot een uur of elf buiten staan turen en toen waren we er wel klaar mee. Er werd wel rode wijn uitgedeeld, dus maar op het lidodek warme chocomel gaan drinken. ook mooi uitzicht daar en lekker warm.
's middags rond 13.45 aangelegd in Juneau, hier gingen we voor de bike & brew tour.
Vanuit een houtenkerkje met mooi uitzicht vertrokken, de eerste was al in de bezemwagen gestapt na het proeffietsen. Sommige mensen hadden al 4 jaar niet gefietst.
Het tempo lag niet al te hoog en de enige "berg" die we op moesten was net zoiets als de heuvel bij het station naar de montgommerylaan. Maar de gletsjer was mooi en het was mooi zonnig geworden en we peddelden rustig voort langs alaska's wegen! Niet zoveel mis mee.
Nog een stukje offroad gefietst. Zagen de laatste in de groep een beer, dus vol op de rem en terug! Was er een moeder beer met drie jonkies! Konden nog dichtbij kijken ook, moeders keek eens en zag weer een groepje toeristen en scharrelde rustig verder met haar kinders.
Na het fietsen naar een plaatselijke kroeg gebracht en 4 soorten alaska bier gehad. Leuk gekletst met amerikanen en nog wat dollars gekregen als zakgeld. We moesten wel wat dollars mee naar huis nemen als we in amerika waren geweest.
Was wel handig, konden we een kopje koffie halen in het volgende dorp waar we aanlegden.

Volgende dag waren we in Skagway eer was redelijk, geen regen en beetje zon. hier gingen we een wilderness safari doen. Met een bootje in een goed uur naar een bus, daar werden we in 5 minuten naar de kano aanlegplek gebracht. Met 9 in een kano en peddelen maar, tot we in dieper water kwamen en toen kon de moter aan. Naar de kont van een gletsjer gevaren en daar een ruime tijd de kont van alle kanten bekeken. De muts was weer lekker warm voorin het bootje, maar hadden goed uitzicht.
De heen en terugtocht in de veerboot waren het leukste, walvissen en orca's kwamen voorbij gezwommen, nog een zeeleeuwen kolonie bekeken.
Daarna nog het dorpje doorgewandeld, stonden de oude gebouwen uit de goldrush tijd nog. Verder waren er veel souvenirwinkels die allemaal hetzelfde verkochten.
Zondags stonden we weer vroeg aan dek met onze wapens want we gingen glacier bay in. Ook nationaal park en we hadden het praatje bezocht hierover dus we wiste wat we konden verwachten.
Een beer is er gezien vanaf de boot, ik zat te plassen, maar Bart heeft een foto van de beer! En verder walvissen en orca's en zeenhondjes en zeeotters. Het was koud op de boeg maar wel zonnig dus was een goede dag. Hierna nog lekker op een deckchair in de zon liggen slapen!
Maandags naar Ketchikan, hier met een bootje naar een eilandje met een regenwoud gebracht waar we een uurtje over hebben gewandeld. Mooi weer en dat terwijl het daar veel regend, dus we hadden mazzal! Vanuit de boot veel Bald eagles en een zeeleeuw gezien. Was leuke tour.
Ketchikan zelf was weinig spectaculair, weer dezelfde winkels alleen nu t-shirts met ketchikan ipv skagway of juneau. Even in de zon gezeten en Bart is nog naar de kapper geweest.
Klok weer een uur vooruit want we gaan amerika weer uit.
Ik ben dinsdag nog taxfree naar de kapper geweest en 's middags hebben we 10 rondjes over het dek gelopen met nog 100 anderen. Was voor het goede doel, onderzoek voor borstkanker.
We waren op zee dus de wandelweg bewoog wel wat, voor je zag je iedereen tegelijk naar links of rechts lopen. We hebben er een mooi t-shirt aan overgehouden.
En woensdagmorgen werden we geacht om 8.15 de boot te verlaten.
Met de shuttlebus weer naar het hotrel om de auto op te halen, afscheid genomen van 3 medepassagiers van de boot die daar ook heen gingen en dan zit je om 9.30 in een starbucks met een wiebelende wereld te verzinnen waar je nu heen moet.
Een hele week is alles tot op het overdreven af voor je geregeld en hoefde je alleen maar na te denken waar je iets ging eten of drinken en moesten we het weer zelf doen.
Het was een leuke ervaring en we hebben er zeker geen spijt van.

We hebben eerst een nachtje in een motel geacclimatiseerd in Hope, de Rambo-stad! Nog een ijshockeywedstrijd bekeken en we zijn weer in de normale wereld.
Volgende dag weer wat oostelijker naar Kamloops, weer gekampeerd en de dag daarna naar Peachland, hier hebben we drie dagen gestaan. Hadden erg mooi weer, het eerst rood zit aan ons geplakt, ondanks de zonnebrandcreme. Hadden een mooie camping aan de rand van Okanagan lake.
Hebben de enige Canadese woestijn bezocht, veel groen, maar weinig water, dus daarom een woestijn. Maar was leuk om te zien.
En gisteren gearriveerd in Revelstoke, aan de voet van de Columbia mountains. Vandaag konden we een kilometer of 10 Mt Revelstoke oprijden en daarna was de weg afgesloten ivm sneeuw, zaten op 1200m.
Hebben door de sneeuw gewandeld maar behalve een paar eekhoorns geen wilde dieren.
Daarna de hydrodam bekeken en het railway museum bezocht, natuur & cultuur.
En nu zitten we zowaar in een campkitchen, omdat het regent, samen met een nederlands echtpaar ieder achter een eigen laptop. We mailen elkaar :-)
Morgen nog Glacier Park bekijken en dan weer wat verder richting Banff of Calgary.

Er staan nieuwe foto's bij op Flickr dus veel lees- en kijplezier!

Liefs Bart & Yvette